نگرانی بی فایده است

ما این امتیاز را داریم که همه تشویش‌های خود را با اطمینان تمام به خداوندی بسپاریم که برای ما فکر می‌کند.

و تمام اندیشه خود را به وی واگذارید زیرا که او برای شما فکر می‌کند.

( اول پطرس فصل ۵-٧)

نجات دهنده ما با افکار عاری از اشتباه و از روی محبت خود بر همه تشویش‌های ما تسلط دارد.

نگرانی ضروری نیست.

نیازی برای حمل بارهایمان وجود ندارد چون او می‌خواهد و قادر است که آنها را برای ما حمل کند.

نگرانی بی فایده است؛

تا به حال نگرانی هیچ مشکلی را حل نکرده است.

می‌توان گفت نگرانی به نوعی گناه است،

چون حکمت خدا را انکار می‌کند و می‌گوید

او نمی‌داند چه می‌کند؛

همچنین محبت خدا را انکار می‌کند،

نگرانی می‌گوید او به فکر ما نیست.

و قدرت خدا را انکار می‌کند، نگرانی می‌گوید

او قادر نیست که مرا از هر چیزی که باعث نگرانیم شده است برهاند.