انسان زمانیست که در حقیقت و شناخت در خداوند با او زندگی میکند و به واقع اینگونه از طریق حضور خدا در زندگی آن شادی و آرامشی که ماندگار است در انسان به ظهور میرسد.
شادی های بسیاری در دنیا وجود دارد كه شما را از خدا جدا میکند و درانسان لذتی ایجاد میکند که هیچ دوامی ندارد وشخص برای تکرار این شادی نیاز دارد تا دوباره در جایی دیگر به دنبال این شادی
باشد و البته بعد از چند بار تکرار دیگر این عمل در او شادی اولیه را نخواهد داشت و به ناچار باید موردی جدیدتر و قویتری یافت شود و متاسفانه هیچ وقت هیچ چیز نمی تواند دردنیا انسان را راضی کند و این شادی های کاذب انسان را تا به مرگ مشغول خود و متمرکز خود میسازند.....
و خبر خوش برای انسان سردرگم دردنیا این بود و هست که ای انسان من خدا هستم و شادی و آرامشی که در پی آن هستی را من به کمال به تو میدهم، در پی من باش من آن رضایتی هستم که توآن را گم کرده ای،
《بچشید و ببینید که خدا نیکوست 》
اشعیا 46:4
من خدای تو هستم و تا زمانی که پیر شوی و موهایت سفید شوند مراقب تو خواهم بود. من تو را آفریدم، از تو مواظبت خواهم کرد، من به تو کمک میکنم و تو را خلاصی خواهم بخشید.»
Comments