زیبایی جاده

آدم های منفی اندیش، پیچ و خم جاده را میبینند و آدم های مثبت اندیش زیبایی های جاده را، عاقبت هر دو به مقصد میرسند، اما یکی با حسرت و دیگری با لذت.

این برای خدا ناباوران مثال قشنگیست ولی تفاوت بزرگی با زندگی ما مسیحیان دارد:

آدم های بی ایمان، جاده و تابلوها را نمیبینند و مدام دنبال پیدا کردن مسیر درست هستند و همیشه ته ذهنشان این است که نکند مسیر را اشتباه میروند و در آخر قطعا به مقصد نمیرسند، اما آدم های با قلب پر از روح خدا، مسیر را میبینند و جی پی اس درونیشان آن ها را دقیقا به مقصد میرساند.

این افراد همیشه با اطمینان خاطر از درست بودن مسیر، نه تنها از پیچ و خم جاده اذیت نمیشوند بلکه از مناظر نیز کمال لذت را میبرند.

به راستی چقدر این دو نوع دیدگاه تفاوت دارند.

خوشا به حال آنان که فقط با سپردن قلب خودشان به دست خداوندمان عیسی مسیح، هم در این دنیا سعادتمند میشوند و هم زندگی جاوید در حضور خدا را خواهند داشت.