بهشت دیوانگان

از دوران طفولیت تا کهنسالی ساکنین کشورهای مسیحی‌نشین از شادی هایی بهره می‌برند که برای مردم کشورهای دیگر ناشناخته است.

به علاوه می توان گفت که مسیحیت – چنانکه عده ای می خواهند به ما بقبولانند – دینی نیست که مخالف شادی باشد؛ بلکه در حقیقیت تنها اساس شادمانی واقعی است.

واژه انجیل یعنی مژده نیک؛ خبر نیک؛

کاری که خداوند عیسی مسیح برای ما مسیحیان انجام داده است.

با وجود همه مشکلات و مصیبت هایی که ما ایمانداران مسیحی در این دنیا تجربه می کنیم سعادت ابدی ما تضمین شده است.

(آزمونهایی که پولس می گوید:

نسبت به آن جلالی که در ما ظاهر خواهد شد هیچ است. رومیان ۸: ۱۸)

هر روز که سپری می شود ما مسیحیان را یک روز به تصاحب میراث جاودانه خود نزدیکتر می سازد.

اما کسانی که در مسیح نیستند، با وجود همه ثروت و تمول و طرز فکر و دینِ به خیال خودشان بی نقصی که داشته باشند – تا زمانی که از خداوندِ نجات دهنده جدا هستند – در بهشت دیوانگان زندگی می کنند؛ گذر هر روز، آنها را یک روز به هلاکت ابدی و از کف دادن همیشگی شادمانی شان نزدیکتر می‌سازد.