گناه

گناه در مسیحیت و در کتاب مقدس مسیحیان به معنای کوتاه و قاصر آمدن از معیار الهی است. گناه، یعنی نداشتن رابطه با خدا و تاوان گناه در رومیان 6: 23 مرگ نامیده شده است. اما عطای خدا حیات جاویدان در خداوند ما مسیح عیساست. عیسی مسیح آمد که ما را از تاوان گناه که مرگ است رهایی بخشد. او با فدا کردن جان خود بر روی صلیب، به خاطر گناهان ما و قربانی شدن به خاطر ما، ما را از گناه و جریمه گناه آزاد ساخت. وقتی به مسیح ایمان می آوریم و زندگی خود را به او تسلیم می کنیم، او به ما حیات جاویدان و حیات وافر می بخشد. در یوحنا 10: 10 عیسی مسیح می فرماید: "دزد نمی آید جز برای دزدیدن و کشتن و نابود کردن؛ من آمده ام تا ایشان حیات داشته باشند و از آن به فراوانی بهره مند شوند."

وضعیت ایمانداران به مسیح:

زمانی که ما به گناهان خود نزد خدا اعتراف می کنیم و برای آنها از او طلب بخشش می کنیم، احیا می شویم و در موقعیت و رابطة کاملی با او قرار می گیریم.

اگر به گناهان خود اعتراف کنیم او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد، اول یوحنا ۱: ۹.

در وی بسبب خون او فدیه یعنی آمرزش گناهان را به اندازة دولت فیض او یافته ایم، افسسیان ۱: ۷.

رومیان ۸ : ۳۲؛ او که از پسر خود دریغ نکرد، بلکه او را در راه همۀ ما فدا ساخت، آیا همراه با او همه چیز را به ما نخواهد بخشید؟

کولسیان ۱: ۱۳ و ۱۴؛ زیرا ما را از قدرت تاریکی رهانیده و به پادشاهی پسر عزیزش منتقل ساخته است، که در او از رهایی، یعنی از آمرزش گناهان برخورداریم.

وقتی يک نفر از گناه توبه می‌کند و به مسيح خداوند ايمان می‌آورد، همه گناهانش آمرزيده می‌شود، روح القدس در دل او ساکن می‌گردد و او را از داخل عوض می‌کند تا بتواند از گناه و کارهای گناه‌آلود هرچه بيشتر دوری کند و روز به روز پاک‌‌تر و مقدس‌تر بشود. پس مسيح واقعی، که بخاطر انسانهای گناهکار بر روی صليب مرد و از مردگان قيام کرد و زنده است، تنها راه نجات انسان از قدرت گناه و نتايج بد آن می‌باشد. بر اساس کلام خدا: "در هيچکس ديگر، رستگاری نيست و در زير آسمان هيچ نامی جز نام عيسی به مردم عطا نشده است تا بوسيله آن نجات يابيم"